Սուրճը բովելիս նրանում պարունակվող շաքարը, յուղերը և օսլաները էմուլսիֆիկացվում և կարամելիզացվում են: Բովելու արդյունքում արտադրվող սուրճի յուղը հենց այն բաղադրիչն է, որը պայմանավորում է սուրճի առանձնահատուկ համն ու բույրը:

Ընդհանուր առմամբ, թույլ բոված սուրճը լինում է ավելի սուր և թթու համով՝ համեմատած ավելի ուժեղի հետ: Ի տարբերություն՝ ուժեղ բոված սուրճն ունի ավելի հարուստ բուրմունք:

Թույլ բովում (Light) (Cinnamon, Half City, Light, New England)

Հատիկները շատ բաց շագանակագույն են, չոր, առանց յուղի հետքերի հատիկների մակերեսին: Համը նման է խմորեղենի կամ բոված հացահատիկի: 

Միջին բովում (Medium) (American, Breakfast, Brown, City, Medium)

Հատիկները բաց շագանակագույն են: Ամերիկյան տեսակն ամենատարածվածն է և օգտագործվում է սուրճի պրոֆեսիոնալ համտեսի ժամանակ:

Միջին-մուգ բովում (Medium-Dark) (Full City, Light French, Viennese)

Հատիկները շագանակագույն են, յուղի կաթիլներով մակերեսներին՝ հաղորդելով հատիկներին շոկոլադի և կարամելի գունային երանգներ:

Ուժեղ-մուգ բովում (Dark) (After Dinner, Continental, European, French, New Orleans, Espresso)

Հատիկները մուգ շագանակագույն են՝ յուղոտ և փայլուն մակերեսներով: Սա էսպրեսոյի տեսակի համար կիրառվող բովելու հիմնական տարբերակն է: Շատ մարդիկ կարծում են, որ ֆրանսիական տարբերակը ամենամուգն է, մինչդեռ նրանք չեն փորձել իսպանականը:

Առավել ուժեղ-մուգ բովում (Very Dark) (Dark French, Italian, Spanish)

Իսպանական տարբերակը ամենամուգն է: Հատիկները համարյա սև են, իսկ համը պարունակում է ածուխի երանգներ: